Niedosyt po przejściu Połoniny Wetlińskiej pozostał. Nie udało nam się zobaczyć pięknych panoram, co najwyżej "rozlewające się mleko". Dlatego, wybierając się na Połoninę Caryńską, byliśmy co najmniej niecierpliwi i zdeterminowani.
Trzeba przyznać, że kolejny raz byliśmy mile zaskoczeni. Trasa nie jest szczególnie wymagająca, choć suma podejść wcale do najmniejszych nie należy. Bieszczadzkie szlaki są bardzo dobrze oznakowane.
Po ponad godzinnej wspinaczce, naszym oczom ukazała się połonina. Wejście na pierwszy szczyt zajęło nam jeszcze kilka minut.
Po kilku minutowej przerwie pora było ruszyć w dalszą drogę.
Po zaliczeniu wysokości 1229 m n.p.m. odbiliśmy na szlak zielony, który doprowadził nas do mety, czyli Przełęczy Wyżniańskiej. Stamtąd już tylko kilka kilometrów asfaltem do miejsca startu, no chyba, że będzie przejeżdżać tamtędy bus lub inna okazja.
Po drodze widok na Połoninę Wetlińską oraz Tarnicę.
Pierwotnie trasa była planowana nieco inaczej. Mieliśmy za jednym razem zaliczyć jeszcze szczyty Mała Rawka i Wielka Rawka. Niestety z przyczyn czysto technicznych musieliśmy zrezygnować z części przejścia. To kolejny powód, by w Bieszczady powrócić.
https://mapa-turystyczna.pl/track/79140b2549dc5d88b7db17f97dd152c8
Komentarze
Prześlij komentarz